Home
De poes likt huzarensalade uit een zwerfbakje. Gisteren at ze afval in een andere straat. Verdwaald, denk ik. Ze laat zich snorrend oppakken, één en al botjes. Ik neem haar mee naar huis. Niet om te houden, ik heb genoeg aan Karel.
'Toeter als je er bent,' zegt de vrouw van het asiel, 'we zijn nog gesloten.'
Achter het hek heeft een nachtwaker in de gedaante van een staffordshire-terriër het heen en weer. Kom maar op als je durft. Ik kijk wel uit, dit ras kan dolle stieren aan. De vrouw opent de poort, met knikkende knieën volg ik haar en de Stafford naar binnen.
Ze wijst naar een Anatolische herder. ‘De tweede waakhond. Zeventig kilo. Ze doen niets zolang ik erbij ben.’ Om meteen met poezenmand en vondelingetje naar achteren te verdwijnen.
De vrouw is amper weg, of de Stafford leunt met haar gespierde kont tegen mijn kuiten en de Anatool duwt zijn volle gewicht tegen mijn buik. In Turkije nemen deze honden het op tegen wolven en verdwaalde Verschrikkelijke Sneeuwmannen. Gesandwicht tussen twee knoeperds van honden met knoeperds van tanden kan ik niet vallen, toch grijp ik me vast aan de toonbank. Ik durf niet te ademen.
De Stafford houdt het gelukkig voor gezien en opent buiten de jacht op een blaadje, maar de Anatool verwart mijn bovenbenen met schuurpalen en wrijft er kreunend van genoegen zijn kop tegenaan. Ik kan me nauwelijks staande houden.
‘Het is een goedzak,’ zegt de vrouw zodra ze terug is. De herder gaat liggen. Hij laat voldoende haar op mijn bovenbenen achter om een pannenlap van te haken.
Vrouw en Stafford begeleiden me met mijn lege poezenmandje naar de poort. Pas in de auto durf ik uit te ademen.
En daarom zijn chihuahua’s ongeloofwaardige waakhonden.
|
|
 ZonnemeisjesWanneer Kitty een uitnodiging krijgt voor het feestje van oud-buurjongen Gijs, wordt haar leven door elkaar geschud en besluit ze dat ze een en ander uit haar jeugd heeft recht te zetten. Verkrijgbaar als e-boek en luisterboek |
.jpg)
